Kuşlarla Tanışmak

Cumartesi günü Victoria ve Robbie'nin grubu olarak Yolo Basin Foundation'nın rehberliğinde Wildlife Area'ya gittik. Burası Davis'e 10 dk mesafede bir alan. Rehberler tamamen gönüllülük esası üzerine çalışan Yolo Basin Foundation'ın kurucu üyeleriydi.

Hepimize kuşları kısaca isimleriyle tanıtan kartlardan ve küçük dürbünlerden dağıttılar.

Her durduğumuz noktada onların profesyonel dürbünleri ile kuşları inceledik, ara ara da bizdeki küçük dürbünleri kullandık.

Benim en çok grup olarak uyuyan ördekler manzarası hoşuma gitti. Her gece evimizin önünde var bu manzara ama gündüz vakti ilk kez şahit oluyorum..

Bir de"American Coot" denilen beyaz gagalı siyah ördekler ve fotoğraflayamadığım baykuşlar.. Daha önce hiç görmediğim ilginç kuşlar da vardı.

Eşim de beni yalnız bırakmadı. Kütüphane grubundan 7-8 kişi vardı.

Kuş sesleri

İyi ki gitmişiz diyorum çünkü yeni kuş görme hevesiyle aynı gün akşama doğru Robbie'nin eşime tarif ettiği Davis'teki ponda gittik. Buraya giriş yok, kenarındaki yürüyüş yolu oldukça doğal. Biz de çokça yabani kaz gördük tellerin üstünden. Uçarken onların kanatlanışlarını seyretmek çok zevkli. Henüz yeterince profesyonel bir makinemiz olmadığı için istediğim kalitede fotoğraf çekemedim ne yazık ki.

Pondu gezerken, eşimle fotomuzu çekmesini istediğimiz bayanla da sohbet ettik. Yürüyüş yolundan geçerken eline tutuşturduğumuz makineden sonra, muhabbete başlarken boynuna asılı olduğunu gördüğüm tam profesyonel makinesine gözüm takılmadan edemedi. 

Bayan profesyonel fotoğrafçıymış ve kuş resimleri çekiyormuş. Bizim muhabbetimiz onun fotoğrafçılığından ziyade hastalığı üzerine oldu. 26 yaşında iken California'da bir böcek ısırmış ve ısırdığı yer bayağı şişmiş, ama önemsememiş, yaklaşık 10 yıl sonra bu böcek yüzünden hastalanmış. İşini de hastalıktan ötürü bırakmış. Uzunca bir hikayesi var. Kendisine tekrar acil şifalar diliyorum. Böcek deyip geçmemek gerek.