Sincaplara Alıştık mı Alışamadık mı?

Amerika'ya ilk geldiğim 2011 senesinde, Washington'da Beyaz Saray'ın karşısındaki parkın bahçesinde çektiğimiz ağaca tırmanmış olan sincabın fotoğrafı uzun süre bilgisayarımın arka plan resmiydi..

O zamanlar sincaplar o kadar sevimli gelmişti ki, her gördüğümüz sincabın arkasından atlar olmuştuk. Ta ki Davis'e gelinceye kadar, ta ki bizi geceleri tavanda koşma sesleriyle uyandırıncaya kadar..

 Arkadaş salon kapısından içeri girmek istiyor.

 Zil çalındı, "hazır ol"da bekliyor..

 Derdini anlatamıyor..

 

Gitmeye karar veriyor

 

 Bunlar da balkondan çektiklerimiz:

 Keyif yapıyor..

 

 

Hamle tasarımında..

 

 

Çimlerde sabah sporu..
 

Amerika'da özlediğim şeylerden biri de kediler.. Sincapların o kadar çokluğuna rağmen, kediler o kadar az ki.. Bir yerde kedi görsek, "aaa bak kedi" diyecek kadar bizim için garipsenecek hale geldiler..

 

 

Kedilerin bu kadar az olması da sincapların populasyonu artırmış olabilir, aralarında bağ var mı bilmiyorum ama sincap biraz fareyi andırdığı için ister istemez bir ilişki kuruyor insan.

 

Sincaplar da iyiler hoşlar elbette ama kavgaları da eksik olmuyor. Sonbahar döneminde tavandaki koşturmacaları, kışa yaklaşırken birbirlerinin depolarına mı yan gözle bakıyorlar diye düşündürttü bizlere.. Sincap sincapla niye kavga eder bilemesek de, ya haneye izinsiz girmedir, ya ekmeğine göz dikmedir herhalde diye tahminlerde bulunuyoruz..

Evin önünde bir sincabın kış hazırlığını çekmiştim.

Çok kıvrak, biraz paranoyaksal bir durum da var..

 

Benim merak ettiğim gömdüğü palamutu lazım olunca nasıl bulduğu..

 

 Aynı soruyu tekrar sorayım kendime, sincaplara alıştık mı alışamadık mı? Çok yakın mesafede olmazsa hepsi çok güzel.. Türkiye'de evde sincap besleyen insanlar var, ama ben uzaktan seveyim..

 

Bir zamanlar kardeşimin eve getirip, besleyip evcilleştirmeye çalıştığı bukalemunu gördükten sonra, çok korktuğumuz hayvanların aslında ne kadar ürkek ve sevimli olduğunu  o zaman düşünmüştüm. Sincap da bir başkasına böyle düşündürtebilir..

  

Bu arada Amerika'da televizyon izlerken bir yemek programında sincaptan yemek yaptıklarını ve afiyetle yediklerini gördüğümden beri o anı her hatırlayışımda içimi değişik duygular kaplıyor.. Bütün yiyecekler anlamını yitiriyor gözümde.. Gerisi bende kalsın..